Ευγνωμονώ το φως που ξαναμπήκε στη ζωή μου,
Ευγνωμονώ εσάς αγαπημένους της ψυχής μου που μου δώσατε με την αγάπη σας μια ευκαιρία να ζήσω,να ανασάνω την πνοή της…
Να μυρίσω την κρυμμένη ευωδιά της που είναι παντού, μας περιτριγυρίζει…κι όμως την αγνοούμε.
Μα πως μπορείς να συλλαβείς με το νου κάτι τόσο άϋλο και μυστηριακό όπως τη σχέση της μύτης με το χαώδες σύμπαν μιας διάχυτης μυρωδιάς;
Είναι η ενέργεια όλων των μικρόκοσμων της ύπαρξης που περνούν αναμεμιγμένα με εικόνες και ήχους.
Ο κάθε άνθρωπος, το κάθε ζώο και φυτό, η θάλασσα ,οι σκέψεις, τ’ αναφιλητά όλα,ενωμένα και άχρονα στο τώρα μιας μυρωδιάς.
Τα λουλούδια και τα δέντρα ανθίζουν αυτήν την εποχή, ευκαιρία για τη ζωή να ανθίσει και να αποκαλύψει όλους τους χυμούς και τις ποιότητες της.
Είναι την άνοιξη που όλα ξυπνάνε και κινούνται με εγρήγορση.
Η χαρά της δημιουργίας και της γέννας με τις αναμνήσεις του χειμώνα, του πνιγμένου τοκετού, μακριά πίσω και με το νέο πλάσμα στην αγκαλιά σου
Να το!!
Χτυπάει τα λεπτά χεράκια στο άκουσμα της καρδιάς του και βγάζει άναρθρες κραυγούλες και αέρινα γελάκια σαν τους κλόουν που άξαφνα πετιούνται από κουτιά-παιχνίδια.
Χαίρεται έτσι απλά που υπάρχει, χωρίς μνήμη, κριτική και αυτοπροσδιορισμούς, μάχεται να πέσει σε αυτό που τελικά θα αποβάλλει και ύστερα ψάχνει τον τρόπο που θα ξαναβρεί το δρόμο για την αθωότητα…
Τον δρόμο δεν τον ψάχνεις..
Δε βρίσκεται στο χάρτη..
Δρόμος είσαι και ξετυλίγεσαι μέσα από καθετί.
Η αγάπη δεν εντοπίζεται στον ορίζοντα..
ΑΓΑΠΗ ΕΙΣΑΙ!!
Και η αγάπη είναι αυτάρκης, δε ζητάει τίποτε, δεν εκλιπαρεί, δεν απαιτεί, δεν περιγράφεται, δεν έχει χρόνο.
Δεν έχει χρώμα κι όμως πολλοί ζωγράφισαν τοπία της
Δεν έχει εικόνα και όμως κατάφεραν μ’αυτήν να κινηματογραφήσουν στιγμές που την υμνούν
Δεν έχει δέρμα, υφή και κοιλότητες να την ψηλαφίσεις κι όμως σε αγκαλιάζει ολόκληρο και με αέρινα χέρια σε λούζει στο φως.
Δεν έχει μυρωδιά κι όμως είναι το πιο ευωδιαστό άνθος
Δεν έχει ήχο κι όμως ακούς τα τύμπανα της κάθε που κλείνεις τα μάτια
Μα μήτε γεύση κι όμως διαποτίζει με μπαχάρια τη γλώσσα μας
Αγάπη είναι όλα
